در جوشن کبیر یک عبارتی هست که مى‌گوییم:
"یا کَریمَ الصَّفْح"
معناش خیلى جالبه.
یک وقتی یه کسی تو رو می‌بخشه اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی و همیشه یک‌جوری نگات می‌کنه که تو می‌فهمی هنوز یادش نرفته؛ یه‌جورایی انگار که سابقه‌ی بدت رو مدام به یادت میاره.
ولی یک وقتی، یه کسی تو رو می‌بخشه و یک‌طوری فراموش می‌کنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی.
اصلا هم به روت نمیاره.
به این نوع بخشش میگن صَفح.
و خدای ما این‌گونه است.
از صمیم قلب می‌گویم:
"یا کَریمَ الصَّفْح"
بیاییم در واپسین روزهاى سال ببخشیم و بگذریم.
درباره این سایت